સૂંઢલ

એક ચામડિયણને ચૌધરીએ આંખ મારી-

ચપટીમાં ચામડિયાનો ચૂડલો ઊતર્યો.

મુછાળો મરદ કડીયાળી ડાંગે હાંકી ગયો હરખપદુડી.

હિલોળા લેતાં,

મારગડે મલકાતાં

લળી લળીને ફૂંદરડી ફરતાં ફરતાં

બબલાની બાયડી ચલોડાના ચૉરા ભેળી થઈ ગઈ!

પોસદોડાનાં ફીણનો મેણો ચઢાવી,

ચૂલામાં ચેહ લગાડી,

પગના ભેજાને ભડભડ સળગાવી

એ કાળજાના કકડા શેકવા બેઠો-

જાણે હવનમાં હોમાય મરઘડો!

કલાડાના ફરતે કુંડાળે વળ્યાં બચુડિયાં

ને બબલે ટીપીટીપીને હથેળી જેવો ઘડયો રોટલો.

અગનની ચોટલીએ ચકળવકળ થતી આંખોમાં

બાળુડાંનાં પોશ પોશ આંસુ છલકાય.

ઘર આખામાં ઘાઘરાની ગંધ

આખી રાત ધૂપિયાની ધૂણીની જેમ ગોટાઈ

ને વળગણીએ વળગેલા મધપૂડા જેવા કમખેથી

મધરાત લગી ટપ્ ટપ્ ટપકયું જોબન.

ભરભાંખળે, ભાંગેલી સૂંઢલે

બબો ચૌધરીનું ધૂંસરું તાણવા લાગ્યો

એકલ પંડે, એકલ હૈયે.