એક કૂતરો દ્વિજ થયો

શાસ્ત્રોમાં ભલે જે કહ્યું તે-

હું તો  કહું છું બ્રાહ્મણ વદે તે બ્રહ્મવાક્ય .

એ અંજલિ ભરીને જળ  છાંટે

તો  પોદળાને ય પવિત્ર કરે

ને લોકો એની પ્રસાદી ય લે !

જનોઈ તો  જાનવરને ય આપી શકાય-

જો એ જ્ઞાનેશ્વરની ભેંસની જેમ ગીતાગાન કરી શકે !

થાળ ભરી સોનામહોર આપો

તો એ શુદ્ર શિવાજીને પણ ક્ષત્રિય શિવાજી જાહેર કરી શકે.

અને આ અલ્સેશિયન કૂતરાની તો વાત જ અનોખી છે:

એને ગોમાંસ નહિ,

બલકે યવન-મ્લેચ્છ-ચાંડાલ જેવા

સૌ વિધર્મી-અધર્મીનું માંસ બહુ ભાવે છે,

વખતે એ મનુના ધર્મશાસ્ત્રના શ્લોકો ઘૂરકી શકે છે,

કૌટિલ્યના અર્થશાસ્ત્રની આયાતો પણ ભસી શકે છે.

આ વફાદાર શ્વાન તો આપણો સનાતનધર્મી સેવક છે.

અરે! સ્વયં સેવક છેને છે ગૌબ્રાહ્મણપ્રતિપાળ પણ.

હું ગીગો ભટ્ટ આ બ્રહ્મસભામાં આજ્ઞા કરું છું

કે એના ગળાનો પટ્ટો તોડી નાખો.

ને એના ઉપનયન સંસ્કાર કરી એણે છૂટ્ટો મૂકો.

હું એણે દ્વિજોત્તમ જાહેર કરું છું.

શાસ્ત્રોમાં ભલે જે કહ્યું તે- વિપ્ર વદે તે વેદવાક્ય !